آنها جزء اولین خزندگانی بودند که روی زمین می‌زیستند و به «پتروسور» یا «مارمولک بالدار» شهرت دارند. برخی از پتروسورها با تکان‌دادن بال‌هایشان پرواز می‌کردند و برخی دیگر با رفتن به جاهای مرتفع و سر خوردن روی جریان هوا این کار را انجام می‌دادند. بعضی از آنها کوچک و برخی دیگر بسیار بزرگ بودند. نوعی از پتروسورهای غول پیکر که به «اژدکیدها» معروف هستند، فاصله بین نوک دو بالشان بیش از 10متر و طول جمجمه‌شان 2متر بوده است!
دانشمندان تا مدت‌ها پیش تصور می‌کردند که زندگی این گونه از دایناسورها شبیه زندگی پلیکان‌های امروزی بوده است. اما طبق آخرین تحقیق‌ها، متوجه شده‌اند اژدکیدها قسمت عمده‌ای از زندگی خود را روی زمین انجام می‌داده و بیشتر وقت‌ها غذای مورد نیازشان را از جانداران و گیاهان روی زمین تامین می‌کردند. دانشمندان دریافته‌اند که پاهای کوچک آنها برای راه رفتن در آب‌های کم‌عمق یا شناکردن خیلی مناسب نبوده و برعکس، حرکت‌کردن در خشکی برای آنها راحت بوده است. غذای اژدکیدها، با توجه به منقار بلند و جمجمه دو‌متری شان، هر چیزی، از جمله میوه تا دایناسورهای کوچک‌تر بوده است.
